Stories of 2020
Molukse Verhalenvertellers vertellen hun verhalen, die het Molukse volk zo bijzonder maakt. Ami Pakuma, katong tjerita, wij vertellen en laten ons verhaal achter.
Connie Haumahu, Selwyn Matrutty, Maurice Bloemhard & Melchior Akihary vertellen hun verhaal.
Connie Haumahu, Selwyn Matrutty, Maurice Bloemhard & Melchior Akihary vertellen hun verhaal.
Connie H.
“You will when you believe; everything is possible.”
Ik ben Connie Haumahu. Ik ben (een van de jongste) van de 2e generatie. In Elst ben ik grootgebracht en hebben we altijd buiten de Molukse wijk gewoond. Hierdoor heb ik geleerd met weinig sociale controle aan mezelf te werken. Mijn pappa Johannis Haumahu is een KNILsolaat en mijn moeder Saartje Sekewaël kwam in 1975 naar Nederland. Bij Toko Makan Depaja Makan in Elst werk ik en daarnaast ben ik gids bij muZIEum in Nijmegen. Ik ben zelf slechtziend en weet als geen ander mensen te laten ervaren hoe het is om niet of nauwelijks te kunnen zien. Door een fietsongeluk op 20 jarige leeftijd ben ik langzamerhand slecht gaan zien, ben ik aan 1 kant blind en werkt mijn andere oog voor maar 30%. Ik vind ‘t bijzonder om een Molukse te zijn gezien de geschiedenis en onze cultuur. Vroeger was ik aardig fanatiek maar door het fietsongeluk en de daarbij horende consequenties heb ik geleerd te relativeren en heeft het gebracht dat ik meer de zaken bij mezelf zoek dan daarvoor. Alles wat via mijn ogen bij me binnen komt voelt zwaar aan en kan het een vermoeid proces zijn. Ik ben hierdoor vaak op mezelf aangewezen. De huidige generatie zou ik adviseren onze normen, waarden en afkomst zoveel mogelijk proberen uit te dragen om te laten zien waar we vandaan komen. Ook dat we het elkaar gunnen staat hoog bij mij in het vaandel. Aan de nieuwe generatie zou ik willen meegeven hun ouderen te blijven respecteren, bewust zijn van je geschiedenis en daarom ook weten waarom we hier zijn.
2 januari 2020 / Chimaera Media Maluku
Ik ben Connie Haumahu. Ik ben (een van de jongste) van de 2e generatie. In Elst ben ik grootgebracht en hebben we altijd buiten de Molukse wijk gewoond. Hierdoor heb ik geleerd met weinig sociale controle aan mezelf te werken. Mijn pappa Johannis Haumahu is een KNILsolaat en mijn moeder Saartje Sekewaël kwam in 1975 naar Nederland. Bij Toko Makan Depaja Makan in Elst werk ik en daarnaast ben ik gids bij muZIEum in Nijmegen. Ik ben zelf slechtziend en weet als geen ander mensen te laten ervaren hoe het is om niet of nauwelijks te kunnen zien. Door een fietsongeluk op 20 jarige leeftijd ben ik langzamerhand slecht gaan zien, ben ik aan 1 kant blind en werkt mijn andere oog voor maar 30%. Ik vind ‘t bijzonder om een Molukse te zijn gezien de geschiedenis en onze cultuur. Vroeger was ik aardig fanatiek maar door het fietsongeluk en de daarbij horende consequenties heb ik geleerd te relativeren en heeft het gebracht dat ik meer de zaken bij mezelf zoek dan daarvoor. Alles wat via mijn ogen bij me binnen komt voelt zwaar aan en kan het een vermoeid proces zijn. Ik ben hierdoor vaak op mezelf aangewezen. De huidige generatie zou ik adviseren onze normen, waarden en afkomst zoveel mogelijk proberen uit te dragen om te laten zien waar we vandaan komen. Ook dat we het elkaar gunnen staat hoog bij mij in het vaandel. Aan de nieuwe generatie zou ik willen meegeven hun ouderen te blijven respecteren, bewust zijn van je geschiedenis en daarom ook weten waarom we hier zijn.
2 januari 2020 / Chimaera Media Maluku
Selwyn M.
“Maluku music was my first love and it wil be my last, music of the future and music of the past!.”
Ik ben Selwyn Matrutty, 3e generatie orang Maluku (Tanimbar) in Nederland. In Appingedam ben ik opgegroeid en kom ik uit een muzikale familie (Impulse). Mijn wijlen vader heet Rein Matrutty en mijn moeder Margriet Angwarmase. Ik ben barista bij Espressobar Palazzo te Groningen maar mijn intrinsieke passie gaat uit naar zingen. Daarom laat ik graag mijn stem horen tijdens culturele manifestaties. De band waarin ik speel, Oceanikz, is daar een goed voorbeeld van. We spelen traditionele muziek maar kunnen ook afwijken naar Melanesische klanken. Bij de vraag hoe het is om Molukker te zijn zou ik zeggen; Learn it (wij moeten leren van onszelf en de ander), Live it (onderga het zodat je weet wat je doet en voelt) and Love it (hou van je eigen cultuur en voel je hierdoor gezegend). Aan mijn generatie zou ik adviseren dat je bij je eigen roots moet zien te blijven. Blijf hier trouw aan. Wil je je manifesteren in deze maatschappij dan moet je je eigen kracht zien te behouden. Ik doe dit door de vorm van “onze muziek”. De volgende generatie zou ik (meer) ambities gunnen. Ga met je kwaliteiten de Nederlandse maatschappij in, laat je Molukszijn zien en balanceer op een evenwichtige manier.
17 januari 2020 / Chimaera Media Maluku
Ik ben Selwyn Matrutty, 3e generatie orang Maluku (Tanimbar) in Nederland. In Appingedam ben ik opgegroeid en kom ik uit een muzikale familie (Impulse). Mijn wijlen vader heet Rein Matrutty en mijn moeder Margriet Angwarmase. Ik ben barista bij Espressobar Palazzo te Groningen maar mijn intrinsieke passie gaat uit naar zingen. Daarom laat ik graag mijn stem horen tijdens culturele manifestaties. De band waarin ik speel, Oceanikz, is daar een goed voorbeeld van. We spelen traditionele muziek maar kunnen ook afwijken naar Melanesische klanken. Bij de vraag hoe het is om Molukker te zijn zou ik zeggen; Learn it (wij moeten leren van onszelf en de ander), Live it (onderga het zodat je weet wat je doet en voelt) and Love it (hou van je eigen cultuur en voel je hierdoor gezegend). Aan mijn generatie zou ik adviseren dat je bij je eigen roots moet zien te blijven. Blijf hier trouw aan. Wil je je manifesteren in deze maatschappij dan moet je je eigen kracht zien te behouden. Ik doe dit door de vorm van “onze muziek”. De volgende generatie zou ik (meer) ambities gunnen. Ga met je kwaliteiten de Nederlandse maatschappij in, laat je Molukszijn zien en balanceer op een evenwichtige manier.
17 januari 2020 / Chimaera Media Maluku
Melchior A.
“Een volk zonder geschiedenis, is als een boom zonder wortels.”
Ik ben Melchior Akihary. Ik ben een 3e generatie Molukker en ben opgegroeid in Roosendaal. Daarna heb ik voor mijn studie Bedrijfscommunicatie aan de Radboud Universiteit enige jaren in Nijmegen gewoond (in Hatert, vlakbij de Molukse wijk) en inmiddels ben ik, samen met mijn vrouw en twee kinderen, alweer zo’n zestien jaar woonachtig in Barendrecht. Ik ben de zoon van een Molukse vader en een Nederlandse moeder. Dit gaf mij de kans om ‘the best of both worlds’ in mijn leven te integreren. In het dagelijks leven ben ik ondernemer en ben ik vooral werkzaam als teamcoach. Dat houdt in dat ik teams help op hun pad naar zelforganisatie en zelfsturendheid. Uiteraard komt daar ook een belangrijke component persoonlijke coaching bij kijken. Dit werk geeft me veel voldoening en energie, omdat ik het fijn vind om mensen te kunnen helpen in hun persoonlijke en zakelijke groei. Mijn Molukse identiteit is erg belangrijk voor me en ik probeer zoveel mogelijk waardevolle elementen hiervan over te brengen op mijn kinderen. Een advies dat ik zou willen geven aan de huidige en volgende generatie Molukkers is als volgt: vergeet nooit waar je vandaan komt en houd je geschiedenis levend. Alleen dan is het mogelijk om de juiste stappen te zetten naar een goede en bestendige toekomst met behoud van de waardevolle Molukse culturele elementen.
23 oktober 2020 / Chimaera Media Maluku
Ik ben Melchior Akihary. Ik ben een 3e generatie Molukker en ben opgegroeid in Roosendaal. Daarna heb ik voor mijn studie Bedrijfscommunicatie aan de Radboud Universiteit enige jaren in Nijmegen gewoond (in Hatert, vlakbij de Molukse wijk) en inmiddels ben ik, samen met mijn vrouw en twee kinderen, alweer zo’n zestien jaar woonachtig in Barendrecht. Ik ben de zoon van een Molukse vader en een Nederlandse moeder. Dit gaf mij de kans om ‘the best of both worlds’ in mijn leven te integreren. In het dagelijks leven ben ik ondernemer en ben ik vooral werkzaam als teamcoach. Dat houdt in dat ik teams help op hun pad naar zelforganisatie en zelfsturendheid. Uiteraard komt daar ook een belangrijke component persoonlijke coaching bij kijken. Dit werk geeft me veel voldoening en energie, omdat ik het fijn vind om mensen te kunnen helpen in hun persoonlijke en zakelijke groei. Mijn Molukse identiteit is erg belangrijk voor me en ik probeer zoveel mogelijk waardevolle elementen hiervan over te brengen op mijn kinderen. Een advies dat ik zou willen geven aan de huidige en volgende generatie Molukkers is als volgt: vergeet nooit waar je vandaan komt en houd je geschiedenis levend. Alleen dan is het mogelijk om de juiste stappen te zetten naar een goede en bestendige toekomst met behoud van de waardevolle Molukse culturele elementen.
23 oktober 2020 / Chimaera Media Maluku
De Manukau
Veel traditionele Molukse motieven komen van planten, dieren, bijvoorbeeld de Manukau – de fregatvogel – of van sterrenbeelden. De zon wordt verbonden met de fregatvogel en met de man, de maan is verbonden met de vrouw. Aan sterrenmotieven wordt veel kracht en energie toegeschreven. De Manukau is een heel gestileerd, bijna abstract motief van de Alifoeren, de inheemse bevolking van de Molukken. Het is een symbool van de Molukse krijger.
Fregatvogels zijn snelle en meedogenloze jagers. In de lucht zijn ze iedereen de baas; ze achtervolgen andere zeevogels en pikken hun buit in. Juist de fregatvogel speelde in de cultuur van de eilandbewoners een belangrijke rol. Molukse vissers moeten het agressieve jachtgedrag van de fregatvogels vaak hebben bewonderd. Daarom tatoeërden ooit de Alfoeren, de oorspronkelijke bewoners van de Molukken, deze vogels op arm en borst na een succesvolle sneltocht. Tegenwoordig is dit oude motief van vier fregatvogels rond de zon - waarin de levenskracht van de zon wordt verbonden met de dodelijke kracht van de krijger - opnieuw populair onder Nederlandse Molukkers. Nu als symbool van hun verbondenheid met het land van de voorouders.
(c) 2020 / Chimaera Media Maluku
Fregatvogels zijn snelle en meedogenloze jagers. In de lucht zijn ze iedereen de baas; ze achtervolgen andere zeevogels en pikken hun buit in. Juist de fregatvogel speelde in de cultuur van de eilandbewoners een belangrijke rol. Molukse vissers moeten het agressieve jachtgedrag van de fregatvogels vaak hebben bewonderd. Daarom tatoeërden ooit de Alfoeren, de oorspronkelijke bewoners van de Molukken, deze vogels op arm en borst na een succesvolle sneltocht. Tegenwoordig is dit oude motief van vier fregatvogels rond de zon - waarin de levenskracht van de zon wordt verbonden met de dodelijke kracht van de krijger - opnieuw populair onder Nederlandse Molukkers. Nu als symbool van hun verbondenheid met het land van de voorouders.
(c) 2020 / Chimaera Media Maluku